Мастчох учаски 2,

Паёмбар алайҳиссалом мефармояд: إنَّ المُسْلِمَ إذا اغتسَلَ يومَ الجمعةِ ، ثمَّ أقبلَ إلى المسجِدِلا يؤذي أحدًا ، فإن لم يجِدِ الإمامَ خرجَ ، صلَّى ما بدا لَهُ وإن وجدَ الإمامَ قد خرجَ ، جلسَ فاستَمعَ وأنصتَ ، حتَّى يقضيَ الإمامُ جمعتَهُ وَكَلامَهُ ، إن لم يُغفَرْ لَهُ في جمعتِهِ تلكَ ذنوبُهُ كلُّها ، أن يكونَ كفَّارةً الجمعةِ الَّتي تَليها 《Ҳарвақто мусалмон дар рӯзи ҷумъа ғусл кунад ва баъдан ба масҷид равад(дар масҷид) касеро азият надиҳад ва агар имом болои минбар хориҷ нашуда бошад, ончи ки дар назараш аст намоз гузорад ва агар мушоҳида кард, ки имом (бар болои минбар) берун шудааст нишаст, (имомро) гуш кард, ва хомуш истод то вақте ки имом намози ҷумъа хондан ва сухан карданро тамом кард агар ба сабаби ин амалаш дар он ҷумъа тамоми гуноҳонаш бахшида нашаванд (ин аиалаш) кафолати(бахшиши гуноҳони) ҷумъаи баъдияш хоҳанд шуд》. (Риҷоли ҳадис саҳеҳ ҳастанд ибни ҳаҷари ҳийтамӣ дар "маҷмаи завоид" ҷилди 2/ саҳ: 174 инро тасҳеҳ кардааст) Дар ин ҳадиси муборака паёмабар алайҳиссалом фармудвнд: гар ба масҷид дохил шуд имомро болои минбар дид нишаст ва гуш кард.... ва агар имомро дар болои минбар надид намоз хонд... Азин фаҳмида мешавад, ҳарвақто имом дар болои минбар барои хондани хутба баромада бошад намоз хондан ҷавоз надорад. Имом бадриддини айнӣ ва ибни абӣ шайба аз ҳазрати аббос ва ибни умар чунини ривоят кардаанд: - كانَ ابنُ عمرَ وابنُ عبَّاسٍ رضيَ اللَّهُ عنه يَكْرَهانِ الكَلامَ والصَّلاةَ إذا خرجَ الإمامُ يومَ الجمعةِ (العيني نخب الافكار - 6/49) 《Абдуллоҳ ибни умар ва ибни аббос сухан гуфтан ва намоз хондан дар рӯзи ҷумъа баъд аз инки имом (барои хондани хутба) мебарояд макруҳ медонистанд》(нахбул афкор ҷ 6 саҳ: 49 мусаннафи ибни абӣ шайба ҷ1 саҳ: 346 риҷоли ин асар сиққа ҳастанд) Асҳоби паёмбар ҳангоми хутба хондан намози нофила ё худ таҳияи масҷид намехонданд чуноне ки имом ибни ҳиббон ривоят кардааст: عن جابر رضي الله عنه قال: دخل عبد الله بن مسعود المسجد والنبي صلى الله عليه وسلم يخطب فجلس إلى جنبه أبي بن كعب.... 《Аз ҳазрати ҷобир ривоят аст, ки гуфт абдуллоҳ ибни масъуд дохили масҷид шуд паёмбар хутба мехонданд ва ӯ дар ҷониби убай ибни каъб нишаст..》(саҳеҳ ибни ҳиббон 7/ 34, ҳадиси 2794, муснади аби яъло 3/335 ҳадиси 1799, ибни ҳаҷари ҳийтамӣ дар муҷмауз-завоид ҷ2 саҳ:185 мегӯяд риҷоли абӣ яъло сиққа ҳастанд). Аммо ончи ки дигар мазоҳиб аз ӯ далил гирифтаанд чунин аст: عن جابر بن عبد الله أنَّ رجلاً جاءَ يومَ الجمعةِ والنَّبيُّ صلى الله عليه وسلم يخطبُ فقالَ: أصلَّيتَ يا فلانُ. قالَ: لا. قالَ: قم فارْكع. 《Аз ҷобир ибни абдуллоҳ ривоят аст, ки гуфт: марде рӯзи ҷумъа ба масҷид омад ва паёмбар алайҳиссалом хутба мехонданд паёмбар ба он мард гуфт: эй фалони ё намоз хондӣ? Он мард гуфт: не нахондам паёмбар лайҳиссалом фармуданд: бархезу намоз хон》 \\сунани абудовуд хадиси 1115\\

Эй бародарони мастчох хонаи Аллох муборак шавад илохим хамаи фарзандонатон дохили хонаи Аллох шаванд окибати коратон ба хайр гардад пурнур шавад омин рабил оламин

Аллоху акбар

Аниси калби худ танхо Худо кун.Худоро дар дили шабхо садо кун.Зи хавфи Хак агар ашке бирези.Ба холи дустонат хам дуъо кун.

Ин мачит да учаскаи 2 а каонал поеон бошад е боло

Дар боло

ЗУр дастошоон дарда набионад

Рахмат

Маладес

спосиба вам за все аш сердса радуетса

Аллоху Акбар

Масчиди пеши мактаби арнохун агар хато накунам

Ахсан бародар

Кадом нохия боша

Фирдавси

Мошолох

Овози булбул доред хамсинфам Холмахмад